Class Actress - Rapprocher8/10
Κάποιοι από τους αγαπημένους μου στίχους στη μουσική βρίσκονται στο 'How Soon Is Now?' των Smiths, και πιο συγκεκριμένα το απόσπασμα "There's a club, if you'd like to go / You could meet somebody who really loves you / So you go, and you stand on your own / And you leave on your own / And you go home, and you cry / And you want to die". Τις περισσότερες φορές που βγαίνεις έξω για να διασκεδάσεις δε θα περάσεις καλά, ή για να είμαι ακριβής δε θα περάσεις τόσο καλά όσο περίμενες. Το θέμα έγκειται στο ότι συμβαίνει πολύ συχνά να δημιουργούμε πράγματα στο μυαλό μας πριν καν συμβούν, και έτσι γεννούνται οι προσδοκίες. Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνεις περιθώρια στο αναπάντεχο, που όταν όμως συμβεί και σε προσγειώσει στην πραγματικότητα, η προσγείωση αυτή δε θα είναι και τόσο ομαλή... Φέρε στο μυαλό σου την επίμαχη σκηνή από το (500) Days of Summer και θα καταλάβεις τι εννοώ. Τι θα γινόταν όμως αν ο Tom κέρδιζε τη Summer στην πραγματικότητα; Τι θα γινόταν αν οι προσδοκίες εναρμονίζονταν με την πραγματικότητα χωρίς να χρειαστεί να προσγειωθείς σε αυτή; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται στο ντεμπούτο των Class Actress.
Οι Class Actress δημιουργήθηκαν όταν η Elizabeth Harper παράτησε τη solo καριέρα της ως folk rock τραγουδοποιός και ένωσε τις δυνάμεις της με δύο παραγωγούς, τον Scott Rosenthal και τον Mark Richardson, στρεφόμενη προς την ηλεκτρονική μουσική με πληθώρα από synths. Μετά την κυκλοφορία ενός αξιόλογου EP, φέτος κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τος με τίτλο "Rapprocher". Ο δίσκος αποτιέι φόρο τιμής στη χορευτική μουσική των 80's, από τη Madonna μέχρι τους Depeche Mode και τη disco. Το σημαντικότερο προσόν για να ξεχωρίσεις σε αυτήν τη νέα μόδα που έχει ξεσπάσει με τα synths των 80's, είναι να διαθέτεις καλή αισθητική. Δεν είναι καθόλου δύσκολο το αποτέλεσμα να ακούγεται παλιομοδίτικο και "δεύτερο". Το καλό γούστο της Elizabeth Harper όμως δύσκολα αμφισβητείται. Το αντιλαμβάνεσαι καθώς βλέπεις φωτογραφίες της. Το "Rapprocher" διαθέτει 11 συνθέσεις άψογης ποπ, χωρίς καμία να υστερεί από τις υπόλοιπες. Το 'Weekend' ακούγεται ήδη αρκετά, δεν πρόκειται όμως σε καμία περίπτωση για ένα δίσκο που δίνει βάση σε κάποιο δυνατό single που θα τον τραβήξει. Απλούστατα, κάθε κομμάτι θα μπορούσε να γίνει single με μεγάλη επιτυχία. Παρά την ποπ φύση του, είναι ένας άκρως εθιστικός δίσκος που δεν αρκείται σε λίγες και καλές ακροάσεις με τη λογική της τσιχλόφουσκας. Υπάρχει ένα επίχρισμα dark αύρας στην προσέγγιση του trio, παράγοντας που κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό και cool το τελικό αποτέλεσμα. Τραγούδια όπως το 'Prove Me Wrong' και 'Missed' (από τα πιο κολλητικά κομμάτια της χρονιάς) είναι το τέλειο παράδειγμα αυτής της κατεύθυνσης και αποδεικνύουν ότι η ποπ δεν είναι ντροπή. Κλείσιμο με το εύθραυστο και αιθέριο 'Let Me In' και πάμε πάλι από την αρχή. Δηλαδή υπάρχει και άλλη επιλογή;
Το "Rapprocher" είναι ένας δίσκος που ακούγεται δυνατά στο αστικό τοπίο πριν από τη βραδυνή σου έξοδο. Οι ήχοι του είναι οι ιδανικοί για να ντύσουν το ζωντανό κύτταρο της πόλης. Τα φώτα, τα γεμάτα bar, τους μεγάλους δρόμους, τις όμορφες κοπέλες... Σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα ευθυγραμμίζεται με τις προσδοκίες, οι Class Actress είναι το soundtrack της ζωής μας.
Weekend by Class Actress
Οι Class Actress δημιουργήθηκαν όταν η Elizabeth Harper παράτησε τη solo καριέρα της ως folk rock τραγουδοποιός και ένωσε τις δυνάμεις της με δύο παραγωγούς, τον Scott Rosenthal και τον Mark Richardson, στρεφόμενη προς την ηλεκτρονική μουσική με πληθώρα από synths. Μετά την κυκλοφορία ενός αξιόλογου EP, φέτος κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τος με τίτλο "Rapprocher". Ο δίσκος αποτιέι φόρο τιμής στη χορευτική μουσική των 80's, από τη Madonna μέχρι τους Depeche Mode και τη disco. Το σημαντικότερο προσόν για να ξεχωρίσεις σε αυτήν τη νέα μόδα που έχει ξεσπάσει με τα synths των 80's, είναι να διαθέτεις καλή αισθητική. Δεν είναι καθόλου δύσκολο το αποτέλεσμα να ακούγεται παλιομοδίτικο και "δεύτερο". Το καλό γούστο της Elizabeth Harper όμως δύσκολα αμφισβητείται. Το αντιλαμβάνεσαι καθώς βλέπεις φωτογραφίες της. Το "Rapprocher" διαθέτει 11 συνθέσεις άψογης ποπ, χωρίς καμία να υστερεί από τις υπόλοιπες. Το 'Weekend' ακούγεται ήδη αρκετά, δεν πρόκειται όμως σε καμία περίπτωση για ένα δίσκο που δίνει βάση σε κάποιο δυνατό single που θα τον τραβήξει. Απλούστατα, κάθε κομμάτι θα μπορούσε να γίνει single με μεγάλη επιτυχία. Παρά την ποπ φύση του, είναι ένας άκρως εθιστικός δίσκος που δεν αρκείται σε λίγες και καλές ακροάσεις με τη λογική της τσιχλόφουσκας. Υπάρχει ένα επίχρισμα dark αύρας στην προσέγγιση του trio, παράγοντας που κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό και cool το τελικό αποτέλεσμα. Τραγούδια όπως το 'Prove Me Wrong' και 'Missed' (από τα πιο κολλητικά κομμάτια της χρονιάς) είναι το τέλειο παράδειγμα αυτής της κατεύθυνσης και αποδεικνύουν ότι η ποπ δεν είναι ντροπή. Κλείσιμο με το εύθραυστο και αιθέριο 'Let Me In' και πάμε πάλι από την αρχή. Δηλαδή υπάρχει και άλλη επιλογή;
Το "Rapprocher" είναι ένας δίσκος που ακούγεται δυνατά στο αστικό τοπίο πριν από τη βραδυνή σου έξοδο. Οι ήχοι του είναι οι ιδανικοί για να ντύσουν το ζωντανό κύτταρο της πόλης. Τα φώτα, τα γεμάτα bar, τους μεγάλους δρόμους, τις όμορφες κοπέλες... Σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα ευθυγραμμίζεται με τις προσδοκίες, οι Class Actress είναι το soundtrack της ζωής μας.
Weekend by Class Actress
link... (:
ΑπάντησηΔιαγραφή