Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Sacred Bones medley

Η Sacred Bones Records ιδρύθηκε το 2007 στο Brooklyn της Νέας Υόρκης, και κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να δημιουργήσει πιστούς στον κατάλογό της, ο οποίος αριθμεί ήδη 50 περίπου κυκλοφορίες. Ο Caleb Braaten, ιδιοκτήτης της εταιρείας, τη δημιούργησε με σκοπό να προωθήσει μουσική που δεν προβάλλεται πουθενά αλλού, που είναι μακριά από την ισοπέδωση του μεμονωμένου κομματιού και της λογικής για το πολυπόθητο χιτάκι, και που εν τέλει είναι πολύ κοντά σε αυτό που ονομάζουμε τέχνη. Η Sacred Bones ειδικεύεται σε θορυβώδη rock, αχανή post punk και χαοτικά synth ακούσματα, και η ποιότητα των δουλειών της, καθώς και το πόσο προσεγμένες είναι μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, δεν είναι κάτι που γίνεται να περάσει απαρατήρητο... Το τελευταίο διάστημα στα ηχεία μου παίζουν αρκετές κυκλοφορίες της εν λόγω εταιρείας, οπότε ας αναφέρω αυτές που μου κίνησαν περισσότερο το ενδιαφέρον.


The Men - Leave Home

9/10

Δεν ξέρω τι άποψη έχεις για το Twitter, αλλά μέσω μιας κουβέντας στο Timeline μου ανακάλυψα το "Leave Home" των Men. Έχοντας ακούσει τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους χωρίς να δώσω βάση, και δίχως να έχω εντρυφήσει στη δισκογραφία τους, δε νομίζω να έμπαινα στον κόπο να ακούσω το δίσκο αν δε μου τον πρότεινε κάποιος. Όπερ και εγένετο... Στον τρίτο τους full length δίσκο οι Νεοϋρκέζοι επιδεικνύουν τρομερή φρεσκάδα. Ανέκαθεν είχαν την τάση να εμπλέκουν διάφορα είδη στη μουσική τους χάνοντας παράλληλα σε συνοχή, αυτήν όμως τη φορά χωρίς να περιορίζουν τις επιρροές τους, δείχνουν πιο συγκεντρωμένοι από κάθε άλλη φορά. Το 'If You Leave...' ξεκινάει με θορυβώδεις ambient διαθέσεις, μέχρι το τρίτο λεπτό όταν και ξέφρενες παραμορφωμένες κιθάρες αναλαμβάνουν την πρωτοκαθεδρία, με τα φωνητικά "die I will die I will die I will die" να εξαγνίζουν. Από τα κορυφαία εναρκτήρια τραγούδια της χρονιάς. Η συνέχεια είναι εκρηκτική με το λυσσασμένο hardcore των 'Lotus' και 'Think', ενώ το ισοπεδωτικό 'L.A.D.O.C.H.' φτάνει μέχρι και το sludge metal, με σκισμένα φωνητικά και drummming που σου διαλύει το στομάχι. Με λογικές βινυλίου κάπου εδώ τελειώνει η πρώτη πλευρά του δίσκου, με τη δεύτερη να έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τέσσερις κολασμένα υπέροχες συνθέσεις, με το punk στοιχείο να βρίσκεται στο επίκεντρο. Το '()' θυμίζει κάτι από τους No Age του "Weiro Rippers", το 'Bataille' είναι το "χιτάκι" του δίσκου που αν μη τι άλλο χορεύεται, και το 'Shittin' With The Shah' ξεκιναέι με μια θάλασσα από καθησυχαστικούς lo-fi ήχους, για να οδηγηθεί σε μια απολαυστική κορύφωση του ρυθμού από ηλιόλουστες μελωδίες. Το ωμό ψυχεδελικό garage του 'Night Landing' που κλείνει το δίσκο σε αφήνει με την αίσθηση του ολοκληρωμένου, και ότι αυτό που μόλις άκουσες ήταν κάτι σημαντικό. Όχι άδικα. Οι Men στο "Leave Home" διαθέτουν φρεσκάδα, έμπνευση και μια ακατανίκητη επιθυμία να υπερβούν τα όριά τους. Ο δίσκος έχει πολλά instrumental σημεία, που όχι μόνο δεν κουράζουν, αλλά είναι τέτοιο το πάθος της μουσικής τους, που εξελίσσεται σε ένα από τα ατού του δισκου. Οι Men πρωτοτυπούν και θέτουν νέα δεδομένα στο hardcore στερέωμα, και το "Leave Home" είναι ένας από τους δίσκους για τους οποίους θα μνημονεύεται η Sacred Bones στο μέλλον.

The Men - Bataille by sacredbones


Religious Knives - Smokescreen

8/10

Οι Religious Knives είναι ακόμη μια μπάντα από το Brooklyn της Νέας Υόρκης, τόπο στον οποίο δραστηριοποιείται η Sacred Bones. Ομολογώ ότι δε γνώριζα την ύπαρξή τους μέχρι φέτος. Πρόκειται για δίδυμο, αποτελούμενο από τους Michael Bernstein και Maya Miller, που από φέτος πλαισιώθηκαν από δύο ακόμα μέλη και πλέον είναι τετράδα. Αυτός είναι ο πρώτος δίσκος που κυκλοφορούν με τη Sacred Bones, έχοντας πίσω τους ήδη κάμποσες κυκλοφορίες, με τις οποίες δεν έχω ασχοληθεί ακόμα. Το "Smokescreen" αποτελείται από 8 εκτενείς συνθέσεις ακραίάς ψυχεδέλειας. Οι Religious Knives έχουν για εικόνισμα τους Velvet Underground και ό,τι ψυχεδέλεια μπορεί να κυκλοφόρησε στα 60's, και αυτό είναι εμφανές. Δεν έχουν το ταλέντο και την αμεσότητα των Black Angels, καταφέρνουν όμως και κερδίζουν στον τρόπο που χτίζουν την ατμόσφαιρα. Έχουν μελετήσει άψογα τις επιρροές τους, και η ψυχεδέλεια που δημιουργούν έχει κάτι το μυστηριακό και τελετουργικό. Η εναλλαγή ανδρικών με γυναικεία φωνητικά βοηθάει στο να διατηρηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Υπνωτιστικά πλήκτρα, κατανυκτικός ρυθμός στα drums και επαναλαμβανόμενες κιθαριστικές μελωδίες, που καταφέρνουν να συνεπάρουν ακριβώς επειδή οι Religious Knives αντιμετωπίζουν σοβαρά αυτό που κάνουν. Καλύτερη στιγμή του δίσκου είναι η περιπέτεια του 'Big Police', που μέσα σε εφτάμιση λεπτά αναπαριστά έξοχα τα ψυχεδελικά 60's. Οι Religious Knives εν τέλει δεν κάνουν κάτι που δεν έχεις ακούσει ξανά, ξεχωρίζουν όμως χάρη στον τρόπο που το κάνουν και με την αίσθηση φυγής που δημιουργούν. Δε θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά άλλωστε, μιας και η Sacred Bones είναι ιδιαιτέρως προσεκτική στις επιλογές της...

Religious Knives - The Message by sacredbones


Human Eye - They Came from the Sky

7,5/10

Οι Human Eye από το Detroit κυκλοφορούν από τη Sacred Bones τον τρίτο τους δίσκο, και σίγουρα δεν πρόκειται για ένα εύκολο άκουσμα... Ο frontman τους, Timmy Vulgar, είναι θεόμουρλος, και αυτό μπορεί να το αντιληφθεί οποιοσδήποτε ακούσει έστω και λίγα δευτερόλεπτα από το άλμπουμ. Στο "They Came from the Sky" θα ακούσεις πρώιμο punk να εμπλέκεται με επικίνδυνες ψυχεδέλειες και στοιχειωμένα πλήκτρα, και όλα αυτά με αυθεντικό rock 'n' roll attitude, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα. Οι στίχοι καταπιάνονται με ζητήματα επιστημονικής φαντασίας, σχηματίζοντας την εικόνα ενός ζοφερού μέλλοντος. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι απίστευτα occult, και σε αυτό συνδράμουν τα μέγιστα και οι ερμηνείες του Vulgar ο οποίος χρησιμοποιεί ένα ξεπερασμένο στυλ τραγουδοποιίας με τις φωνητικές γραμμές να είναι στα όρια της δυσαρμονίας. Χωρίς αμφιβολία θα αναρωτιέσαι γιατί να ακούσεις το δίσκο μετά από όλα αυτά. Όπως ανέφερα ήδη, δεν πρόκειται για μουσική που θα εκτιμήσουν όλοι. Αν δεν είσαι εξοικειωμένος με αυτούς τους ήχους, μάλλον το "They Came from the Sky" θα σου προκαλέσει δυσφορία. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία είναι τόσο υπερηχητικό και περίεργο, ώστε να είναι δύσκολο να ακουστεί από τον οποιονδήποτε. Μετά από μερικές ακροάσεις όμως, θα διαπιστώσεις ότι η μουσική των Human Eye διαθέτει μια μοναδική αίσθηση της ελευθερίας, ενώ σε κάποια τραγούδια όπως τα 'Junkyard Heart' και 'Serpent Shadow' που ρίχνουν τις ταχύτητες και αφήνουν το garage να κάνει τα υπόλοιπα, είναι δίχως άλλο απολαυστικοί. Δεν είναι ένας δίσκος για όλες τις ώρες, και δεν είναι εύκολο να κολλήσεις μαζί του. Άπαξ όμως και συμβεί, μετά είναι αδύνατο να ξεκολλήσεις... Οι πιστοί της Sacred Bones δε θα απογοητευτούν.

Human Eye - Junkyard Heart by sacredbones

2 σχόλια:

  1. Human Eye δεν πολυαρρώστσα, αλλά ντακςςςςςςςςςςςς... Sacred Bones τερατώδης καύλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι Human Eye με ξένισαν λίγο στην αρχή, μετά όμως που τους συνήθισα μου άρεσαν. Σίγουρα πάντως η Sacred Bones έχει βγάλει και καλύτερες κυκλοφορίες... Παράδειγμα το ντεμπούτο των Cult of Youth στην αρχή της χρονιάς.
    Αλλά ναι, τερατώδης καύλα indeed... Η κορυφαία εταιρεία των τελευταίων ετών από κάθε άποψη. Ποτέ δεν έχει απογοητεύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή