20. Franz Ferdinand - Right Thoughts, Right Words, Right Action

Το 2013 είναι μια περίεργη μουσική χρονιά. Δηλαδή σίγουρα βγήκαν πολλοί καλοί δίσκοι, αλλά το ότι βγήκαν πολλοί δίσκοι από μεγάλα ονόματα δε σημαίνει ότι απαραίτητα αυτό της δίνει το θετικό πρόσημο. Υπήρχαν χρονιές που δυσκολεύτηκα περισσότερο να βγάλω εικοσάδα, αλλά από την άλλη ίσως να φταίει ότι φέτος αποφάσισα να στηρίξω μόνο τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ αφήνοντας στην άκρη τους ψυχαναγκασμούς για τα "καλύτερα". Απόλαυσα περισσότερο απ' ό,τι περίμενα κάποια comebacks καλλιτεχνών από τα 90s, και αυτό θα φανεί και στη συνέχεια, αλλά σαν χρονιά το 2013 είχε ξεκάθαρο ποπ χαρακτήρα. Οπότε αφού οι παρουσιάσεις μου θα είναι από τις πιο άχρωμες έτσι κι αλλιώς αφού βαριέμαι να αναζητώ φανταστικές ιδέες, είπα σε κάθε κείμενο να βάζω και μια φωτογραφία της λατρεμένης Charli XCX που ήταν το αδιαμφισβήτητο νέο πρόσωπο της χρονιάς για να υπάρχει πάντα κάτι όμορφο. Ας το κάνουμε λοιπόν.

Ξεκίνημα με τους Franz Ferdinand, και δεν είναι ένας δίσκος που βάζω τιμητικά στην 20ή θέση αλλά την κέρδισε τη παρουσία του στην εικοσάδα. Ξέρεις ποιο είναι το θέμα με την μπάντα του Kapranos; Λατρεύω τόσο πολύ το ντεμπούτο τους και έχει χαράξει τόσο πολύ τα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου που είναι εύκολο να τους ακούω σήμερα και να πέφτω σε φάση νοσταλγίας. Παρόλα αυτά το "Right Thoughts, Right Words, Right Action" είναι ένας δίσκος που τον ακούω και τον νιώθω αφάνταστα σύγχρονο. Από αυτούς που ακούς το χειμώνα στην πόλη και νιώθεις τα αυτοκίνητα, τους περαστικούς, τα μαγαζιά και τα φώτα να κινούνται στους ρυθμούς της μουσικής και τα επίπεδα coolness να ανεβαίνουν απότομα σαν να βρίσκεσαι σε μουσικό βίντεο.Το "Right Action" είναι το τέλειο βρετανικό single όπως αυτό αναδείχθηκε στα 00s, αλλά δεν μπορώ να βρω κάποιο κομμάτι που υστερεί. Οι Franz Ferdinand έφτιαξαν ένα άλμπουμ με 10 χιτάκια, και το κλείσιμο με το "Goodbye Lovers and Friends" προσφέρει ένα δέος που σίγουρα δε συναντάς στις νέες βρετανικές μπάντες που εκθειάζει το NME. Και τέλος πάντων, όταν βλέπω τον Kapranos να χοροπηδάει με μπλούζα παρακμιακού ηλιοκαμμένου Άγγλου τουρίστα από το Μοναστηράκι, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πόσο πολύ το έχει ακόμα.