Το θέμα με όλες αυτές τις μπάντες που βγαίνουν σήμερα προσπαθώντας να αναβιώσουν τον ήχο των 90s είναι ότι το κάνουν κοιτάζοντας τα 90s από το σήμερα σαν κάποιο είδος tribute παρά αναπαριστούν την εποχή όπως ήταν. Και είναι κάπως λογικό. Δε βίωσαν 100% τη δεκαετία τη στιγμή που συνέβαινε και την έχουν ωραιοποιήσει αρκετά. Οι Speedy Ortiz πάντως είναι άλλη περίπτωση. Το "Major Arcana" δεν είναι ένας δίσκος που εντάσσεται έτσι απλά στο 90s revival κίνημα. Θα μπορούσε *πραγματικά* να είχε βγει στα 90s. Την εποχή που το MTV είχε σημασία, που δεν υπήρχε ακόμη η παντοκρατορία της πληροφορίας, που όλα ήταν λίγο πο περιπετειώδη, που οι ηλιόλουστες μέρες ήταν πιο ηλιόλουστες και άλλα τόσα σε μια λίστα που δεν τελειώνει ποτέ. Το Pitchfork τους έβγαλε Best New Music, και αν και δε συμφωνώ σε αυτό ως προς το σύγχρονο της φάσης, επαυξάνω ως προς το περιεχόμενο της μουσικής τους. Δεν ξέρω πώς γίνεται να ακούσεις το "No Below" και να μη νιώσεις μερικές ανατριχίλες. Έχουν πάθος και το νιώθουν, και μαζί τους και εγώ.
Previously on blogovision:
20. Franz Ferdinand - Right Thoughts, Right Words, Right Action
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου