Όπως δήλωσε ο Morriset σε ερωτήσεις που του έγιναν μετά το τέλος της προβολής, είχε αποφασίσει ότι μετά τους Arcade Fire δε θα αναλάμβανε την κυκλοφορία άλλου μουσικού ντοκιμαντέρ, μιας και είναι μια αρκετά κουραστική δουλειά. Τελικά, αποφάσισε να αναλάβει την κυκλοφορία ενός ντοκιμαντέρ για τους Sigur Ros, καθότι πριν από τρία χρόνια φημολογούνταν ότι ίσως να μην έδιναν άλλη συναυλία. Και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν πρέπει να μετάνιωσε καθόλου την επιλογή του...
Το Inni δεν είναι απλώς ένα live documentary μιας μπάντας. Πηγαίνει το είδος ένα βήμα παραπέρα. Η εικόνα των Sigur Ros επί σκηνής είναι επαρκής από μόνη της για να σε καθηλώσει, ο Morriset όμως, όπως και το ίδιο το συγκρότημα, δεν αρκείται σε αυτό. Ασπρόμαυρο φόντο, απόκοσμα πλάνα και μινιμαλισμός, σε μια επιχείρηση οπτικοποίησης της μουσικής των Ισλανδών. Οι καπνοί μεταμορφώνονται σε σύννεφα και τα φώτα σε έναστρο ουρανό. Έχεις την αίσθηση ότι ακόμη και αν δεν υπήρχε ήχος, θα αντιλαμβανόσουν τις μελωδίες που ντύνει η σκηνοθεσία του Morriset. Θα τις άκουγες. Οι εικόνες κυκλώνουν αρμονικά τους ήχους των Sigur Ros. Τέχνη μέσα στην τέχνη.
Η ένταση του Inni είναι τέτοια, που καθώς τελειώνει έχεις την αίσθηση ότι παρακολούθησες στην πραγματικότητα μια συναυλία των Sigur Ros. Ο Morriset ανέφερε ότι προτιμά να παρακολουθήσει ένα συγκρότημα live, παρά να δει ένα μουσικό ντοκιμαντέρ. Τόνισε ότι τα μουσικά ντοκιμαντέρ αποσκοπούν περισσότερο στο μέλλον, ως ντοκουμέντο του συγκροτήματος. Στην περίπτωση πάντως του Inni, δεν αποσκοπεί απλά το μέλλον. Είναι το μέλλον.
Sigur Ros - Festival (Live from Inni)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου