Μέθη και παραζάλη

Disappears - Guider

7,5/10

Οι Disappears από το Chicago έστρεψαν πέρυσι πάνω τους τα βλέμματα των απανταχού οπαδών του ήχου που βρίσκεται κάπου μεταξύ του shoegaze και του post punk. Το "Lux" μπορεί να μην ήταν ο critical acclaim δίσκος, που θα εμφανιστεί σε λίστες με τα καλύτερα στο τέλος της χρονιάς, αλλά αυτοί που έπρεπε να το ακούσουν, το εκτίμησαν δεόντως. Λίγους μήνες μετά από το ντεμπούτο τους, έρχεται ο διάδοχός του με τον τίτλο "Guider" με αρκετά πιο ψυχεδελικές και υπνωτιστικές διαθέσεις. Σίγουρα το πνεύμα των Velvet Underground είναι διάχυτο στο άλμπουμ. Και νομίζω ότι αυτός ο δίσκος δε μπορεί να περιγραφεί με απλή μουσική ανάλυση του περιεχομένου του. Φαντάσου λοιπόν ότι βρίσκεσαι σε μια φάση της ζωής σου που βαριέσαι να κάνεις ο,τιδήποτε. Σε μια παρατεταμένη περίοδο ραθυμίας. Σε ένα τέλμα. Οι αϋπνίες σε καταβάλλουν. Δεν έχεις κάτι να περιμένεις, κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα, αλλά παρ'όλα αυτά έχεις συνηθίσει αυτήν την κατάσταση. Γιατί τελικά ίσως να σου αρέσει και λίγο. Εξιδανικεύεις το παρελθόν και αποποιείσαι τις ευθύνες σου. Ξαφνικά, εκεί που δεν περιμένεις τίποτα, κάτι καλό πάει να σου συμβεί. Νιώθεις ότι τελικά η ζωή σου αρχίζει να αποκτά νόημα, μόνο για να συνειδητοποιήσεις λίγο αργότερα ότι τελικά επρόκειτο για ένα ψέμα, καθώς όλα ήταν μέσα στο μυαλό σου. Καταλαβαίνεις τότε ότι δεν πρεπει να εμπιστεύεσαι κανέναν. Ούτε καν τον εαυτό σου. Και έτσι, αποφασίζεις να σπάσεις επιτέλους τις αλυσίδες, και να φύγεις μακριά από όλους και από όλα που σε κρατάνε στάσιμο, ακόμα και από τον ίδιο το μίζερο εαυτό σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις ένα αυτοκίνητο και να ζήσεις τη ζωή σου σε ένα road trip στο άγνωστο. 'Η τέλος πάντων να ζήσεις την περιπέτεια. Αναλόγως πως την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Ίσως να είναι λίγο τραβηγμένη εικόνα, αλλά νομίζω πως μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί το "Guider", και ειδικά η ψυχεδελική δίνη του 15λεπτου 'Revisiting'. Μάλλον ποτέ οι Disappears δε θα γίνουν όνομα στο χώρο, αλλά δε νομίζω ότι τους απασχολεί και ιδιαίτερα. Αυτούς που ήθελαν να κερδίσουν, τους έχουν κερδίσει και με το παραπάνω. Το "Guiders" είναι ένας τρομερά εθιστικός δίσκος, και σίγουρα θα καταλάβεις περισσότερα από αυτά που λέω παραπάνω απλά βιώνοντας τη μέθη και την παραζάλη του 'Superstition'.