Η Lykke Li δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα με το προ τριετίας ντεμπούτο της. Το βρήκα έναν απλώς καλό δίσκο ονειρικής pop, που μετά από κάποιες ακροάσεις χάνει το ενδιαφέρον του. Υπήρχαν βέβαια κομμάτια τα οποία μπορώ να ακούω συχνά μέχρι και σήμερα, αλλά στο σύνολο κάπου χώλαινε. Ένιωθα ότι το αποτέλεσμα ήταν λίγο επιφανειακό. Λίγο επιτηδευμένο. Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο 2011 και στο δεύτερο άλμπουμ της Σουηδέζας, με τίτλο "Wounded Rhymes". Τα singles 'Get Some' και 'I Follow Rivers' μου είχαν δημιουργήσει κάποιες προσδοκίες, οι οποίες τελικά επιβεβαιώνονται. Η Lykke Li πήρε την απόφαση να μετακομίσει στο Los Angeles για να ηχογραφήσει το δίσκο, δηλώνοντας σε μια συνέντευξή της πως είναι μια μυστηριώδης πόλη που συνδυάζει το φωτεινό, αγγελικό, με το διαβολικό. Αυτή η αναφορά της είναι σημαντική για την κατανόηση του δίσκου, καθότι τα δύο αυτά στοιχεία συνυπάχουν αρμονικά στο άλμπουμ. Δεν υπάρχει φιλτράρισμα στο συναίσθημα που θέλει να μεταδώσει η Lykke Li στη μουσική της. Τα χρόνια που μεσολάβησαν από το "Youth Novels" είναι ένας σημαντικός παράγοντας προς αυτήν την κατεύθυνση. Το κορίτσι από τη Στοκχόλμη είναι πλέον μια γυναίκα 24 χρονών, και σίγουρα ξέρει να κατανοεί και να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναισθήματά και τον εαυτό της. Φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε και από τους στίχους του "Wounded Rhymes", ειδικά σε κομμάτια όπως τα 'I Know Places' και 'Silent My Song' στα οποία καταθέτει την ψυχή της. Η Li, πλέον, προσιδιάζει στο μυαλό μου στα πρότυπα των αιθέριων κοριτσιών των 60's, τουλάχιστον όπως τα αντιλαμβανόμαστε σήμερα. Τις θαύμαζες, τις έβλεπες ως κάτι το τόσο όμορφο που καταντά ως και εξωγηίνο, και πράγματι ήταν απόμακρες, αλλά παρ'όλα αυτά δε δίσταζαν να τσαλακωθούν συναισθηματικά, να ζήσουν έντονα και αληθινά κάθε στιγμή της ζωής τους. Το "Wounded Rhymes" ως εκ τούτου, δεν είναι ο δίσκος που θα χρειαστεί να τον ακούσεις δεκάδες φορές για να καταλήξεις σε συμπέρασμα για την ποιότητά του. Εναποτίθεται στο συναίσθημα που θα σου αφήσει στην πρώτη ακρόαση και μόνο. 'Η θα νιώσεις πως η Lykke Li είναι μια τραγουδοποιός από αυτές που ταυτίζεσαι απόλυτα μαζί τους, χωρίς να πιέζεις τον εαυτό σου να βρει με το ζόρι κάποια στοιχεία κάπου και να τα μεταφράσει με το δικό του τρόπο για να ταυτιστεί μαζί της, ή απλά θα σου φανεί αδιάφορη. Εγώ λοιπόν ανήκω στην πρώτη κατηγορία, και κάτι μου λέει ότι η σχέση μου με την Li Lykke Timotej Zachrisson (όπως είναι το πλήρες όνομά της) θα έχει μέλλον...
I Know Places by LykkeLi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου