Το post rock έχει καταφέρει να γίνει το πιο κορεσμένο είδος. Η μία μπάντα αντιγράφει την άλλη, και στο τέλος καταλήγεις να ακούς δεκάδες μπάντες που παίζουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, χωρίς κανένα απολύτως ίχνος πρωτοτυπίας. Οι 65daysofstatic από το Sheffield της Αγγλίας το αντιλαμβάνονται, και ρίχνουν μαύρη πέτρα στο post rock παρελθόν τους, στρεφόμενοι σε καθαρά ηλεκτρονικά μονοπάτια. Το "We Were Exploding Anyway" χορεύεται από την αρχή μέχρι το τέλος, και νομίζω πως το εξώφυλλο είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό του περιεχομένου. Ο δίσκος ηχεί σαν τα πρώτα βήματα ενός κεραυνοβόλου έρωτα δύο νέων στην πόλη. Συναρπαστικός, εκρηκτικός, αντισυμβατικός. Γιατί αυτό που μετράει είναι το τώρα. Η στιγμή. Και αυτό ακριβώς σκοπεύει να μας υπενθυμίσει επί μία ώρα η εξωστρέφεια του "We Were Exploding Anyway". Πρόκειται για ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής οι 65daysofstatic, και νομίζω πως το απόλυτο αστικό soundtrack, αποτελείται από δίσκους ακριβώς σαν αυτόν...Η συμμετοχή του Robert Smith στο 'Come To Me' εξυψώνει πλήρως το κομμάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου