5. Deerhunter - Halcyon Digest

Οι Deerhunter είναι από τις λίγες μπάντες που εξέλιξαν το αμερικάνικο indie rock στα 00's, δίνοντάς του ταυτόχρονα νόημα ύπαρξης. Σε κάθε δίσκο εξελίσσονται, πειραματιζόμενοι με διάφορα στυλ songwriting. Ξεκινώντας από το post punk revival του ντεμπούτου τους, πέρασαν από την τοξική ψυχεδέλεια του "Cryptograms", συνέχισαν σε πιο sheogaze ρυθμούς με το "Microcastle", και στον τέταρτο δίσκο τους το dream pop στοιχείο κυριαρχεί. Δε λείπουν βέβαια κάποια ξεσπάσματα του ιδιόμορφου indie rock των Deerhunter ως παρεμβολές στην πορεία, για να καταδείξουν απλά πως ο Bradford Cox είναι πλέον και με τη βούλα μια από τις μεγαλύτερες και αυθεντικότερες προσωπικότητες του χώρου. Το παράδοξο με το "Halcyon Digest" είναι πως μέσα στην ασφυξία που μπορεί εν τέλει να αποπνέει, είναι ένα τρομερά εθιστικό album, το οποίο όμως δε θα σου φανερωθεί αμέσως. Αρχικά, ίσως ακούγοντάς το σου φανεί υπνωτιστικό. Ίσως ακόμη αισθανθείς μια ελαφρά δυσφορία. Στην πορεία όμως θα εθιστείς. Θα θες να ακούς το δίσκο συνέχεια, από την αρχή μέχρι το τέλος. Και αυτό σε αντιδιαστολή με τους περισσότερους δίσκους του είδους, που σε περιμένουν να είσαι σε συγκεκριμένη διάθεση για να τους ακούσεις. Και εδώ έγκειται το ταλέντο του Cox. Έχει αποκτήσει τεράστιο hype χωρίς να είναι εμπορικός. Έχει βρεί τον τέλειο ήχο για αυτό που θέλει να κάνει, και παραδίδει τον πιο μεστό, πιο ώριμο και πιο άρτιο δίσκο της μέχρι στιγμής καριέρας του. Το 'Helicopter' είναι από τις πολύ καλές στιγμές του δίσκου, και στην πορεία θα εκτιμήσεις και το φαινομενικά απλό videoclip του.